Urocza kobieta, jej
niewinne, delikatne miąższ,
białe kwiaty wiśni.
kanał eksponujący,
palce tańczą wzdłuż krawędzi,
mokre i pyszne.
Zakazany owoc,
karmi ich pragnienia i żądze,
szepcze „nie przestawaj”.
Jego korzeń przejmuje,
teraz płacząc z pożądania,
sianie płodnych płomieni.
Mleko makowe,
euforia, połączona,
rozpalając ich poświatę.
Rzucane cienie,
zamaskowany wilk po cichu ucztuje, jej
blisko martwego ciała.
Wyczerpane, kwiaty opadają,
zmienne wiatry przynoszą deszcze monsunowe,
płatki śniegu rozsiane są po ziemi.
Esencja życia,
nektar kapie na jej język, a
rośnie delikatny pączek.
~AvaRose